Het onderzoek zelf

Het matrix- of stoorveldonderzoek is een objectieve bio-elektrische decoderingstechniek, ontwikkeld door Dr.med.H.Schimmel. Volgens het principe van de methodiek wordt een te meten gedeelte van het lichaam geprikkeld met een reeks negatieve impulsen, gevolgd door een reeks positieve impulsen met een frequentie van 13 Hz. De weerstand wordt geregistreerd waarbij de waargenomen amplitude een maat is voor de geleidingswaarde.

Het antwoord op de positieve impulsstroom wordt als retourstroom geregistreerd. Een dergelijke retourstroom zal als gevolg van het capacitatieve vermogen van het weefsel, worden waargenomen. Aan de wijze waarop de retourstroom plaatsvindt, is het regulatief vermogen van het te meten gebied af te lezen. Door toediening van een prikkel vindt bovendien een regulatie plaats in de elektrodynamica van huid en onderhuids bindweefsel.

Deze regulatie uit zich in andere elektro-polarisatie-eigenschappen, die kunnen worden waargenomen als een bepaalde tijdsduur na de eerste prikkel vervolgens een tweede wordt toegediend. Snelle regulaties zijn toe te schrijven aan neurale regulaties, terwijl langzame aanpassingen meer van humorale aard zijn.

In principe is het mogelijk elk willekeurig gebied van het lichaam te meten middels deze diagnostische methodiek.
Gelet op de elektrodeligging werkt het programma achtereenvolgens 8 zones af. Het onderzoek is door computersturing volledig geautomatiseerd.

De 13 Hz.-oscillatie wordt beschouwd als disharmonisch en werkzaam als stress die in staat is verborgen pathologie te lokaliseren.

Hiertoe wordt een hoge amplitude van 13 Hz. gedurende 1 minuut in iedere polariteit geproduceerd. De tweede recording is dan de gestimuleerde elektrodermale registratie.

(Bewerkte bron: Dr.F.A.C.Wiegant, moleculair celbioloog, Universiteit Utrecht)

Doel van het onderzoek

Middels het uitgebreide computergestuurde elektrodermaal onderzoek is het mogelijk aan te geven waar zich storingen bevinden die voornoemde ziekmakende impulsen uitzenden en aan de basis (hebben) (ge-) staan van een uitgebreid ziektebeeld.
Door toediening van impulsstromen aan alle organen en orgaansystemen, zal duidelijk worden in hoeverre het regulerend vermogen van deze structuren is verstoord en zelfs of dergelijke structuren zich als haard dan wel stoorveld gedragen en de basis vormen van een chronisch ziekteproces dan wel de ziekte onderhouden en of verergeren.

Duur van de meting

Het totale meetprogramma duurt ongeveer 40 minuten en is onderverdeeld in zeven items die telkens het organisme belasten door achtereenvolgens een negatieve impuls in te brengen, onmiddellijk gevolgd door een positieve impuls.

Computergestuurd worden stroomimpulsen met een frequentie van 13 Hz ingebracht. Dit dient om lichaamsprocessen kunstmatig te belasten en het regulatieve (neurovegetatieve) vermogen te testen.

Bevindingen

Daar het verwerken van de gegevens enige dagen vergt, wordt met U, in een vervolgconsult, de methodiek zelf, de onderzoeksresultaten alsmede het begeleidend therapieadvies besproken. U ontvangt dan alle rapportages, benodigde gegevens en begeleidende informatie. Op verzoek kan Uw huisarts, specialist en/ of tandarts een kopie van de onderzoeksresultaten ontvangen. Is de huisarts, specialist of tandarts de aanvrager van de op U uitgevoerde diagnostiek, dan ontvangt hij/ zij automatisch een kopie van de bevindingen.

Contra-indicaties

Het onderzoek is bij iedereen uitvoerbaar echter met uitzondering van patiënten die bekend zijn met

• Pacemaker

• 3e graads AV- blok

• Compleet hartblok

• Totaal sinus (-auriculair) blok

• Graviditeit